ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงคิดว่าน่าจะเขียนเป็นบทสรุป โดยตั้งชื่อเรื่องไว้ว่า "ความรู้เพื่อการดำเินินชีวิต" ให้มีเนื้อหากระชับเท่าที่จำเป็น เพื่อชักชวนให้สนใจศึกษาพุทธศาสนาในกรอบที่จำกัด เล็งตรงไปยังเป้าหมายคือบรรลุประโยชน์สูงสุดของการที่ได้เกิดเป็นมนุษย์
แต่เมื่อเริ่มกำหนดหัวข้อและเขียนเนื้อหาไปบางส่วน ก็รู้สึกว่าต้องใช้สมาธิและปัญญาอย่างมาก และต้องการเวลาเพื่อทำงานนี้อย่างต่อเนื่อง จึงไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะทำให้สำเร็จโดยเร็ว เนื่องจากต้องทำอย่างรอบคอบ และรัดกุม โดยเฉพาะรายละเอียดและสำนวนภาษา เพื่อให้ผลงานนี้เหมาะกับกลุ่มปัญญาชนทั่วไปที่มีความคิดความอ่านตั้งอยู่บน หลักเหตุผล
ณ ตอนนี้ก็ัยังมีภาระหน้าที่ส่วนอื่นอยู่ ซึ่งก็เป็นงานชิ้นใหญ่กว่า จึงต้องพักงานเขียนส่วนตัวชิ้นนี้เอาไว้ก่อน
แต่สำหรับบางส่วนที่เขียนไปแล้ว แม้จะไม่สมบูรณ์ แต่ก็จะตัดมาลงเผยแพร่ไว้เท่าที่ทำได้ เพราะถ้าเก็บไว้เฉยๆ มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร ดูท่าทางแล้วก็คงจะอีกนานหลายปีกว่าจะได้กลับมาเขียนต่อให้สำเร็จ แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ก็มีคำว่า "อนิจจัง" ต่อท้ายไว้เสมอ
โครงร่างเนื้อหาทั้งหมดนั้น พอสรุปได้ดังนี้
** หากมีโอกาสก็จะได้เขียนบรรยายในรายละเอียด แต่ถ้าไม่มีโอกาส ก็เป็นอันต้องจบเรื่องกันไว้เท่านี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น